WABİ-SABİ NE DEMEK ?

Wabi-Sabi, Japon estetiğinde geçiş ve kusurun kabulü üzerine odaklanmış bir dünya görüşüdür. Budistlere özgü özgüven, ızdırap ve boşluk/anlamsızlık olmak üzere varoluşun üç işareti öğretisinden türetilmiş bir kavram olup bazen kusurlu, kalıcı ve eksik bir güzellik olarak tanımlanır. Kusurlu güzelliğin daha estetik olduğunu savunan ve gösterişsiz, daha basit bir yaşam tarzını benimseyen Wabi-Sabi 1500’lü yıllarda ortaya çıkmıştır. Kökeni Çin’de Zen Budizmi’ne dayanan, daha sonra meşhur çay törenleriyle bağlantılı olarak bir Japon hareketine dönüşen Wabi-Sabi terimini, zengin tarihi ve kelimelerin anlamlarının yüzyıllar içerisinde değişmesi sebebiyle tam olarak Türkçeleştirmek zor olsa da Wabi’yi “rustik basitlik” veya “sade şıklık” olarak, Sabi’yi ise “kusurlardan keyif almak” şeklinde tanımlayabiliriz. Antik Japon Krallığı’nda “kusur”, aydınlanmanın kilit adımlarından biri olarak benimsenir. Bu sebeple Wabi–Sabi “kusursuz güzellik” kavramını benimser. Mükemmeli ve yeni olanı savunan Batı kültürünün aksine, “zamanın akışı”, yaş alma gibi doğanın işleyişiyle ortaya çıkan kavramlar Wabi–Sabi’de teşvik edilir.